جایگاه فاطمه سلام الله علیها در آفرینش_1
در جهان هستی و آفرینش ، انسان برترین و بهترین پدیده خلقت است.
دقت در پدیده ها و موجو دات نظام که هر کدام دارای مرتبه ای از وجود هستی اند و مقایسه کمالات و امتیازات انسان و موهبت هایی که از جانب پروردگار به او شده است ، این حقیقت را روشن میسازد.
قرآن کریم میفرماید:
هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُم مَّا فِی الأَرْضِ...(1)و او کسی است که همه آنچه را در زمین است برای شما آفرید.
و نیز میفرماید:
وَسَخَّر لَکُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَآئِبَینَ...(2)خورشید و ماه را که از پی هم در می آیند برای شما مسخر کرد.
و خطاب به انسان است :
بدان تو نسخه مختصری هستی که عالم را در تو جای داده اند ، از بسایط و مرکبات و مادیات و مجردات و تو عالم کبیر ، بلکه اکبر هستی ، همانگونه که امیرالمونین سید الموحدین علیه السلام فرموده است:
دَوائُکَ فـــیکَ وَ مــا تُبصرُ وَدائکَ عَــــنکَ وَ مـــا تَشعَرُ
أَتَــــزعَمُ أنّکَ جِــرمٌ صَغیرٌ وَفـیـکَ انـطَوی العـالمُ الأکبَرُ
دوای تو در خود توست و نمیبینی و درد تو از توست و توجه به آن نداری
گمان میکنی جرم کوچکی هستی و در تو عالم اکبر پیچیده و نهفته است
پس هیچ چیزی نیست مگر اینکه تو از جهتی شبیه و مانند آنی.(3)
و در میان همه افراد بشر بهترین و برترین آنها سید ابرار و اشرف موجودات و سرسلسله ممکنات ، حضرت ختمی مرتبت ، نبی اکرم ، افضل انبیا ، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم است.
او اولین صادر و نخستین موجودی است که آفریدگار لباس هستی را بر او پوشاند و او را آفرید ، چنان که در روایات وارد شده است که فرمود:
اَوَّلُ ما خَلَقَ اللهُ نُوری(4) اول چیزی که خدا آفرید نور من بود.
میسره میگوید: گفتم یا رسول الله! چه زمانی شما پیامبر بودید؟ فرمود:
کُنتُ نَبِیّاً وَ آدَمَ بَینَ الرُوحِ وَ الجَسَدِ(5) من پیامبر بودم و آدم بین روح و جسد بود.
و نور اهل بیت را خداوند از نور پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم آفرید. در حدیثی از امام صادق علیه السلام از پدرش از جدش علی بن الحسین علیهم السلام نقل کرده است که فرمود: عمویم برای ما حدیث کرد و فرمود:از جدم صلی الله علیه و آله و سلم شنیدم که می فرمود: من از نور خداوند عزّوجلّ آفریده شدم و اهل بیت من از نور من آفریده شده اند.(6)
در پست های بعدی به ذکر برخی از روایات متضمن جایگاه حضرت فاطمه سلام الله علیها در خلقت و آفرینش می پردازیم
1- بقره(2): 29.
2- ابراهیم(14): 33.
3- اربعین بهبئی: ح 11__دیوان امام علی: ص 236.
4- ینابیع المودة: ج1 ، ص45.
5- همان: ج1 ، ص46.
6- همان: ج1 ، ص46.
